Dipferl
auf meim i

In meinem musikalischen Selbstportrait DIPFERL AUF MEIM I stelle ich klar: Es ist nie zu spät, mit sich selbst glücklich zu werden. Schönheitsfehler gibt es nicht, nur Varianten.

Du sagst, i bin dahaud und siach,
bucklert wia a Hex und schiach.
Du sagst, a hoaklige Mimosn, dornig und a kniggte Rosn,
voglwuid un unschiniert, du sagst i hab mim Doud (Tod) an Flirt.

Du sagst, i friss gern und bin digglich,
und i benimm mi nia ned schigglich.
Du sagst, s `Kocha laß i sei,
geh in da Wirtschaft aus und ei.
Du sagst, i hob a fleckats Gwand,
renn mid meim Scheel (Schädel) durch die Wand.

Du sogst, i greisch wia a Sägn,
wui mid da Faust an Disch zalegn,
mog ois was schebberd un wos kracht

und des am liabstn bei der Nacht.
Du sagst, i mei oiwei rum(ich meckere immer rum)
Und i bin bremsi auf de Buam.

Doch des Allerbeste is
und des oane woaß i gwiss:
So wia i bin, so mog i mi.
Des is des Dipferl auf meim i.
So wia i bin, so mog i mi.
Des is des Dipferl auf meim i.
Des Dipferl auf meim i, des Dipferl auf meim i.
Des is des Dipferl, des Dipferl auf meim i.